BuhayOFW - Araw ng Undas

Doha, Qatar - Araw ng Undas (November 1-2, 2011) Isang pag alala sa ating mga mahal sa buhay. Ito rin ang araw na kapanganakan ng aking INA. Karamihan sa atin ay nagpupunta sa mga libingan at sementeryo para dalawin ang ating mga namayapang mahal sa buhay. Karamihan sa atin ay nagtitirik ng kandila at nagdadala ng kung anu-ano sa lugar kung saan nakahimlay ang ating mga minamahal.

Ngunit paano kung nasa abroad ang isa sa atin. Paano natin magagawang dalawin ang puntod na libingan ng ating mga namayapang kapamilya, kamag-anak at maging ang ating kaibigan. 

Hindi ko makakalimutan ang aking Ama at Ina na nagtaguyod sa aming magkakapatid upang mabuhay dito sa mundo. Kaya naman kahit hindi ako katoliko na katulad ng aking mga kaibigan ay nagbibigay pa rin ako ng respeto sa aking mga magulang sa pamamagitan ng pag-alala sa kanila. Isang munting panalangin ang aking inaalay sa tuwing sasapit ang araw na ito bagama't alam ko na hindi na nila alam ang aking ginagawa ay patuloy ko pa rin silang inaalala.

Mahirap mawalan ng magulang sa maagang panahon hindi na nila naabutan na nagkaroon ako ng mga anak dahil maaga sila namayapa. Nakakalungkot  talaga isipin dahil wala akong nagawa. Alam naman nila ang aking nagawa para sa kanila noong nabubuhay pa sila at ganun naman talaga ang buhay hindi natin alam kung hanggang kailan tayo dito sa ibabaw ng mundo. Alam ko naman na masaya sila kung asan man sila ngayon dahil natupad ko ang pangako ko na makakapunta ako ng abroad balang araw at maipakita sa kanila ang aking pagpupursige para sa kanilang mga apo na hindi na nila naabutan pa. 

Naalala ko pa noong nabubuhay pa ang aking AMA sinabi niya sa akin na gusto niyang makita ang aking anak na lalaki na kasing gwapo ko nakakatawa diba! Sa tuwing naalala ko nga ito may kurot sa aking puso dahil hindi ko makalimutan ang katagang iyon. Hinding hindi ko rin makakalimutan ang araw na sila ay pumanaw at iyan lagi ang pumapasok sa isip ko kapag sumasapit ang araw na ito. Nakakapang hinayang talaga kung nagawa ko ng maaga na maka pag abroad ako marahl ay nadala ko pa sila sa pagamutan at humaba pa ang kanilang buhay.

Maraming bagay na iniwan sa akin ang aking mga magulang katulad na lang ng suot kong porselas na gawa sa stainless na mula sa aking INA gamit gamit ko pa ito hanggang sa ngayon. Sa katunayan kahit masikip na sa aking kamay ay pilit ko pa rin itong sinusuot dahil ito lang ang bagay na nakakapag paalala sa aking INA. Maging ang sout kong relo na Quartz(Q&Q) ito ang nagsisilbing oras ko dahil ito ang gamit ng aking AMA noong nabubuhay pa siya.

Ang mga bagay na iniwan sa akin ng aking mga magulang ay walang katubas na presyo o kayamanan bagaman ito ay hindi gaano karangya sa mata ng tao ito ang pinaka importanteng bagay na iniwan sa akin ng aking mga magulang. 

Napaka swerte ko pa rin bagama't walang iniwan sa akin na kayamanan gaya ng bahay, ari arian, at maging pangkabuhayan hindi ako nagsisi sa iniwang mahalagang bagay sa akin. Ito ang masasabi kong kayamanan na hindi ko ipagpapalit kanino man.

Ang pag alala sa ating mga magulang at maging sa ating mahal sa buhay ay wag po nating kalilimutan bagaman sila ay pumanaw na nakatatak pa rin sa ating mga puso at isipan ang kanilang pagmamahal at pagkalinga. 

Mula po sa BuhayOFW

PPUR Event sa Doha Tagumpay

Isang malaking tagumpay ang isinigawa ng mga bumubuo ng PPUR organizing commitee na binubuo ng BalitangQ, FODQ, PINOC at lahat ng mga organisasyong sumali upang maisakatuparan ang layunin ng grupo na maisama sa seven wonder of nature ang ating PPUR. Pinamunuan ng embahada ng Pilipinas sa Qatar na si Ambasador Crescente Relacion at Chairman ng balitangQ Manuel Flores ang nasabing event.

Ang mga Pilipinong nagsikap na makadalo para makaboto ay maituturing na isang kabayanihan sa hanay ng mga OFW na kahit may mga kanya kanyang trabaho ay pinilit pa rin makasama sa isang araw na botohan. Nagbigay sila ng panahon para kahit sa simpleng pamamaraan ay makatulong silang lahat. Ang isinagawang online voting sa PSD compound ng nasabing paaralan ay talagang matagumpay kasama ang mga kababayan nating ang hangad ay makadagdag sa isinasagawang online voting.

Atin pong panoorin ang ilan sa mga kaganapan noong nakaraang October 21, 2011. Ang lokasyon ay Philippine School of Doha (PSD) na matatagpuan sa Bin Ormran Doha Qatar.

Paraan para Bumoto:

Website: www.new7wonders.com

Pumili ng 7 kalahok kasama ang ating Puerto Princesa Underground River

Hintayin na confirm ang iyong boto. Forward na rin natin sa ating mga kaibigan, kamag-anak at kakilala.

Text Message: Alamin po ninyo ang cellphone provider na ginagamit ng bansang inyong nasasakupan at ubusin po ninyo ang inyong load. Para makadagdag boto sa ating PPUR

Telepono: www.new7wonders.com/vote-by-phone

1. Dial one of these international telephone numbers:
   +23 92201055
   +1 869 760 5990
   +1 649 339 8080
   +44 758 900 1290
2. At the end of the message, after the tone, insert the 4 digit code for your chosen nomine
3. When you hear the thank you message, you are all done – you have voted by telephone.
4. Ang ating PPUR ay 7723

Bagong Bayani ng BuhayOFW

Doha, Qatar - Hindi ko pa man din natatapos ang aking pagsusulat tungkol sa pinagpipilian kong bagong bayani para sa BuhayOFW. Lumitaw agad ang pangalan ni Tito Frank Jamandre na siyang pangulo ng Philippine Nurses Association Qatar(FNAQ) na isa sa hinirang na bagong bayani para sa taong 2011.

Ang kanyang pamumuno sa kanilang organisasyon (Filipino Mission Doctors/Dentists/Pharmacists/Nurses & Volunteer in Qatar) ang isa sa naging kasangkapan para hiranging siyang bagong bayani ng ating henerasyon. Isa ito sa maiituturing kong napakalaking karangalan na nakilala at nakasama ko minsan sa mga proyekto para sa mga OFW.

Pinuno ng organisyon sa Qatar kasama si Ambasador Relacion

Marami sa amin ang humahanga sa kanyang liderato maging ang mga pinuno ng mga organisasyon dito sa Qatar ay saludo sa kanyang pagmamalasakit sa ating mga kababayan na hindi kayang magpagamot dala ng maliit na sahod. Siya rin ang isa sa mga naging kasangkapan para maging matagumpay ang 113th Independence Day dito sa Qatar. Kahahanga hanga ang kanyang pinamalas dahil pinakita niya sa lahat na magagawa natin ang pagtulong sa mga kababayan ng hindi naghahangad ng anu mang kapalit. 

Tito Frank in Action

Ilang beses ko nang sinundan ang mga misyon ng kanilang grupo. Sa bawat pagpunta ko doon hindi ko malilimutan na hanapin si Tito Frank dahil gusto kong subaybayan ang kanyang misyon para sa mga OFW nating kababayan. Nakita ko ang ngiti ng ating mga kababayan kapag natatapos na silang magpakonsulta ng libre. Maging ang ibang nasyonalidad ay humahanga sa kanilang grupo sapagkat hindi nila ipinagkait ang tulong pang medical. May nakausap akong isang Indian National habang kausap ko siya nasabi niya sa akin na kakaiba daw ang ugali ng mga pinoy dahil nakita niya na bagama't hindi magkakakilala ng lubusan ay nagtutulungan at mapagmahal sa kapwa. Nakakatuwa di po ba dahil sa kanila mismo nang galing ang salita na matulungin at mapagmahal sa kapwa tayong mga Pilipino.

Tito Frank at ilan sa mga kaibigan

Kaya naman sa iyo Tito Frank Jamandre saludo po ang BuhayOFW at maging ang mga kababayan natin dito sa Qatar ay talagang humahanga sa iyong misyon ipagpatuloy po ninyo ang inyong nasimulan at ipakita natin sa buong mundo na ang Pilipino ay matulungin at mapagmahal sa kapwa tao.

Tito Frank at BuhayOFW

Salamat po sa inyong misyon......

Ang BuhayOFW

NAIA - Pinaka worst na Paliparan?

Nakakagulat ang lumabas na balita mula sa website na www.sleepinginairports.net nitong nakaraang linggo patungkol sa ating paliparan. Ang Ninoy Aquino International Airport daw ang nangungunang WORST AIRPORT sa buong mundo ayon sa botohan. Hindi ko lubos maisip na ang ating paliparan ang siyang magiging pinaka pangit na paliparan sa buong mundo bakit nga ba basahin po ninyo ang nakasulat WORST AIRPORT. 

Laganap daw po ang corruption sa ating paliparan. Maging ang mga staff ng paliparan ay hindi daw po madaling lapitan para humingi ng tulong lalo na po ang mga turista na bumibisita sa ating bansa. Isang malaking kahihiyan po sa ating lahat na masabihan na hindi maganda at maayos ang ating paliparan dahil kahit saang panig ng mundo ay may mga Pilipinong OFW. Hindi magandang palikuran at ambiance ang kanilang mga comment lubhang nakakalungkot. Katulad na lang po nito "airport employees are the worst money hustlers around." - Steven" "Everywhere everyone asks for bribes. Never offer them anything. Act as if you do not know what they are saying and just walk past them. " - Native Filipino.

by trustma
Such a shame. I often visit Manila for business and must say I always enjoy my visit ...apart from the bloody airport. Terminal 1 needs to be demolished. It is filthy, too small and WAY past its prime. Lines are insanely long, and I was shocked that I had to pay an airport tax for such a shithole. There were no toilet seats OR RUNNING WATER in the bathrooms! A big bucket with a dipper was by the front door and about four attendants hassled me for a tip. When I asked a security guard where the smoking area was he told me to follow him...and took me out on to the tarmac (so much for security) where he then insisted on a bribe before he let me back into the terminal. How does one say "no" to a security guard with a gun? Last time I was there I saw that the new terminal 3 has opened, but only for Philippine based airlines. Well, I do hope they hurry up and move the rest over there soon and burn terminal 1 to the ground.


"I lost my cellphone between the drop-off at the entrance and the security check! The phone was in my side pocket of my handbag and this side pocket was slashed with a sharp knife! I mentioned it to the PNP officer and he referred me to an airport policeman. This guy had the guts to suggest that I go to the lost and found office and check if they found it. Long story short, he didn't even get my name and address to file a report and was just saying: ma'am there are many thieves in this airport. Just look after your belongings!"- Monette

Nakakalungkot isipin talaga!

Magandang sistema at maayos na pamamalakad ang dapat pag-tuunang pansin ng ating gobyerno. Maraming negosyante ang nagpakita ng interes at pagtitiwala sa ngayon lalo na ang mga Foreign Investor para sa ating bansa. Ang pagsasaayos ng ating paliparan ay katulad ng pagpapahalaga sa ating bayan ito ang simbolo ng bansang Pilipinas kaya dapat po nating ayusin. Papayag po ba tayong mga Pinoy na sabihan ang ating paliparan na nangunguna sa corruption at hindi magandang paliparan. 

Marami sa atin ang umaalis ng bansa gamit ang paliparan at ito ang isa sa mga tulay para makarating tayo sa ibang bayan. Kung napabilang man ito sa pinaka worst na paliparan na ipinupukol sa atin sa ngayon. Mangyari po sanang agapan ito para maiwagayway po natin ang Watawat sa Paliparan na pinagmamalaki natin sa ibang bansa.

Pagtulungan po natin na maisaayos ang ating pinakamamahal na paliparan para hindi po tayo pulaan ng mga dayuhang dumarayo sa ating bansa. Sa darating na buwan Disyembre marami sa ating mga OFW ang muling tatapak sa ating lupang sinilangan. Kabilang na po ang inyong lingkod upang magbakasyon at muling makapiling ang aking mahal sa buhay. Pinagmamalaki ko pong sabihin na iba pa rin ang Pilipinas kumpara sa ibang bansa dahil dito tayo pinanganak at nagsimula.

Ang pagbabalik naming mga OFW sa Pilipinas ang isa sa pinakamasarap maranasan ng mga nag-iibang bayan. Mula sa napakahabang taon na pagtatrabaho sa ibang bansa. Maigsing isang buwang bakasyon lamang ang minsang ibinibigay sa amin upang makapiling ang aming mga pamilya at hindi ito matutubasan ng kahit anong bagay. Ang Watawat sa Paliparan na nakatayo sa labas nito ang siyang simbolo ng bansang Pilipinas.

Ang inyong lingkod BuhayOFW

Add caption

Ang Kasambahay sa ibang bayan

Isang magandang araw po BuhayOFW, Iyan ang bungad sa akin ng isang kasambahay na nakilala ko dito sa abroad ng minsan pumunta ako bahay ng isa kong kliyente dito sa abroad. Isa siyang kasambahay na ang amo ay prominenteng tao dito sa abroad. 

Kinamusta ko ang kanyang kagalayan bilang kasambahay. Sabi niya sa akin, Maayos naman ang kanyang kalagayan dito dahil maganda ang magpamalakad ng kanyang amo. Tuwang tuwa niyang kinukwento sa akin na nakarating na siya sa mahigit na 10 iba't ibang bansa. Kahit na mababa ang sweldong kinikita niya ay suportado siya ng kanyang amo. Malaya siyang nakakagamit ng mga kagamitan gaya ng cellphone, computer at iba pang gamit sa bahay. Nakakatuwang isipin na bihira sa mga kasambahay ang binibigyan ng pagkakataon na kanilang amo ng ganitong prebeleheyo.

Isa pang kwento niya sa akin kapag may nakalumaan nang gamit ang kanyang amo ay ibinibigay na lang sa kanya ito at nagagamit niya ng maayos. Nakakatuwa diba dahil napakabait ng kanyang amo at sana ganito rin ang nararanasan ng iba nating mga kababayan na kasambahay.

Bago pa ako umalis sa bahay ng kanilang amo na aking kliyente at binigyan pa ako ng maiinom at sandwich na gawa nila kaya naman nakakatuwang isipin na sabik ang ating mga kababayan na makasalamuha ng kapwa pinoy. Sobrang saya ang nararamdaman nila ng makilala nila ang katulad kong ordinaryong tao na sumusulat ng ganitong istorya ng mga OFW. Isang pasasalamat po ang aking ipapaabot sa inyo na minsan ko po kayo nakilala dito sa ibang bayan na ating pinuntahan.

Ang kasambahay ang isa sa maraming trabaho sa labas ng bansa at ito rin ang isa sa marangal na trabaho na pinagmamalaki ng ating mga kababayan. Ipinamamalaki kong sabihin sa inyo na bagamat marami sa ating mga kababayan ang dumadanas ng kalupitan sa kanilang amo ay taas noo pa rin nila ipinagmamalaki ang kanilang trabaho. Hindi ko makalimutan ang sinabi sa akin ng kasambahay na nakilala ko "Sir ang trabaho namin dito ay katulong lang pero ikinararangal namin ito dahil marangal ito,  Ito lang kasi ang aming naabot dahil hindi naman kami nakatapos ng pag aaral. Masaya kami dito dahil nakakatulong kami sa aming pamilya para may ipadala sa kanila. Hindi kami nagnanakaw at gumagawa ng mali dahil alam namin na kami rin ang maapektuhan nito". Sa kanyang sinabi ay umantig sa aking puso ang pagiging mababang loob ng kababayang ito. Nakita ko ang kanyang pagmamahal sa kanyang sarili at maging sa kanyang pamilya.

Sa mga kababayan natin nagkaroon ng pagkakataon na makasalamuha ng katulad nilang kasambahay. Patuloy po sana natin sila suportahan at bigyan ng pansin dahil sa hindi biro ang kanilang pinagdaanan bilang kasambahay dito sa ibang bayan. Ang marangal na trabaho ay susi sa ikatatagumpay ng bawat Pilipinong nakipagsapalaran sa ibang bayan.

Maraming salamat sa pagkakataon na nakakilala ko ang isang kasambahay na maayos ang kalagayan sa kanilang amo. Patuloy ko pong ipagdarasal ang inyong magandang kalagayan sa piling ng bawat amo na inyong pinaglilikuran.

Ang inyong lingkod BuhayOFW

No Other Woman - Recommended

Panoorin po natin


Cast:
Christine Reyes - Charmaine Escaler
Anne Curtis - Kara Zalderiaga
Derek Ramsey - Ram Escaler


Date  : October 20-26, 2011
Venue: Al Ghurair Center - Dubai, Al Mariah mall - Abu Dhabi
Date  : November 3-9, 2011
Venue: City Center - Doha Qatar

”Ang mundo ay isang malaking Quiapo, maraming snatcher. Maaagawan ka, kaya lumaban ka!”

“Ipack-up mo na ang Lucy Torres mo, at ilabas mo na ang Gretchen Barretto mo! Ako ng bahala sa red stilettos mo”

You can call me anything you want: a snake, a bitch, an other woman. But I will never be a pathetic, boring housewife.

“Tsaka ano bang mahirap kalaban? Yung putang mahirap o yung putang mayaman?” ”Pareparehong puta lang yun!”

Isang istorya na nakapagbigay ng magandang payo para po sa lahat ng mga kababayan natin hindi lang po ang nasa ating bansa maging ang mga nasa ibayong dagat. Dito ay sumasalamin ang buhay ng mag-asawa na nagkakaroon ng problema sa kanilang pamilya sa larangan ng pag ibig.

Totoo na marami sa atin ang nakakagagawa ng ganitong pagkakamali na hindi natin inaasahan. Nagkakataon lang sabi nga nila pero kung iisipin po nating mabuti hinding hindi mangyayari ang mga iyan kung talagang buo at wagas ang pag mamahal po natin sa ating asawa at maging sa ating kasintahan.

Sa BuhayOFW marami sa atin ang nabubulag ng mga tukso at pagkakataon para lang maiangat ang ating buhay. Kung iisipin po natin mabuti marami na po sa atin ang nakakagawa ng ganitong pangyayari na nagiging dahilan kung bakit nasira at nagkawatak watak ang ating pamilya. Tatandaan po natin na tayong mga Ama ng Tahanan ang siyang nagapagtaguyod ng ating pamiya kaya hindi natin nais masira ito. Para naman sa mga Ina ng Tahanan na nasa labas ng bansa pilitin po nating maging matatag sa bawat pagsubok na atin pong hinaharap lalo na po kung nakakaranas po tayo ng ganitong pangyayari sa ating buhay. 

Naalala ko tuloy ang isang kaibigan ko sa Pilipinas na ganito ang istorya. Sa hindi inaasahang pagkakataon nalaman niya na ang kanyang asawa ay may ibang kinababaliwan na lalake. Sa kanyang pagmamasid nalaman niya na totoo ang kanyang hinala. Kaya ang pangyayari na hindi niya inaasahan sa kanilang pamilya ay kahindik-hindik. Napatay niya ang kanyang asawa dahil sa kanyang galit at selos hindi niya nakayanan ang sakit na nadadarama dahil sa pangyayari ito.

Ang totoong pangyayari nang aking kaibigan ay nagsilbing leksyon sa akin habang ako'y nabubuhay. Maraming tukso ang naglipana subalit kung ito po ay ating iiwasan ay hinding hindi po ito mangyayari sa ating pamilya. Marami na po ang broken family sana hindi na po ito madagdagan ng dahil lang sa mga tuksong lumalapit sa atin. Maging role model po tayo sa ating mga anak ng sa ganun lumaki po sila ng may takot sa Diyos at maging maayos ang kanilang pamumuhay simulan po natin sa ating mga sarili ng sa ganun ay makita po natin ang resulta sa mga darating na henerasyon.

Ang pelikulang ito ay akin pong sinama sa sulating BuhayOFW dahil totoo po itong pangyayari at nakakabigay payo po ito sa ating lahat. 

Kamalasan ng OFW

Minsan ang buhay natin ay nasa itaas minsan naman nasa ibaba. Kapag pinalasap sayo ng tadhana ang masarap na buhay wag mong kakalimutan na may hangganan at maaaring mawala ito sa isang idlap lang. Lagi natin iisipin na ang mga bagay na tinatamasa natin ngayon ay may katapusan. Karamihan sa atin nagpapakahirap para kumita ng pera at may maipadala sa ating mga mahal sa buhay.

Alam kong iniisip mo rin ang kahirapan at kalungkutan na dinadanas natin dito sa abroad palagay ko parehas lang tayo ng nararamdaman. Nakikita natin ang  totoong kalagayan ng pagiging OFW sa bawat sakripisyo na ating ginagawa.

Ang panahon na ginugugol natin sa labas ng bansa ay dapat natin pahalagahan. Narito tayo upang kumita ng pera at maging maganda ang buhay sa kabila ng kahirapan na ating dinadanas sa mga kasamahan at maging sa ating mga Amo.

Naalala ko tuloy ang isang kaibigan na nakasama ko sa maikling panahon. Isa siyang ordinaryong mang-gagawa na ang ginagawa ay pag wewelding. Hindi maganda ang kompanyang pinasukan niya dalawa hanggang tatlong buwan na hindi pinasahod at maging ang tirahan ay pinagkait sa kanya ng kanyang amo. Sa madaling salita minalas si kabayan.

Sa Kabila ng kanyang kamalasan naging matatag si kabayan dumadalaw sa akin para makipag kwentuhan at minsan inaabutan ko ng konting halaga para makaraos sa isang araw. Maraming kaibigan ang tumulong sa kanya subalit talagang malas si kabayan. Hindi binigay sa kanya ang swerte sa ibang bansa marahil ay talagang hindi para sa kanya ang abroad.

Nitong taong ito 2011 nakauwi din siya sa Pilipinas sa halos isang taon at walong buwan na mapapalagi dito ibang bansa. Kinulong at pinadeport siya ng kanyang amo dahil talagang malaki na problema na kanyang hinaharap. Nakakalungkot ang nangyari kay kabayan pero nagpapasalamat pa rin siya sapagkat nakabalik siya sa ating bansa kahit na walang perang dala basta makasama lang niya ang kanyang mahal sa buhay.

Kung tayo man ay binigyan ng magandang trabaho at kumikita ng malaking halaga ipagpasalamat po natin ito sa ating Diyos Ama na nasa langit. Lagi natin iisipin na tayo ang saksing buhay kung ano ang tunay na kalagayan ng mga BuhayOFW dito sa ibang bayan. Wag natin kakalimutan ang panalangin sa ating Diyos ito ang mabisang paraan para gabayan tayo sa ating mga ginagawa. Makapamuhay ng payapa at maging matiwasay ang bawat panahon na ginugugol natin dito sa abroad.

Salamat po ng marami sa inyong pagbasa sa ating munting istorya.....